Curaçao, maandag en dinsdag

Maandag 11 augustus, tweede dag op Curaçao.
's morgens op zoek naar duikschool Scuba Do. Die bleek op het Jan Thielstrand. Om op het strand toegelaten te worden moesten wij onze strandpassen laten zien, anders moet je betalen. Dat schijnt op Curaçao normaal te zijn, er zijn er maar enkele stranden gratis. Na afspraken te hebben gemaakt in deze mooie duikschool (de eerste duik vanmiddag al, vanaf het strand) kozen we een paar ligbedden onder een palmboom. Schaduw is hier beslist noodzakelijk met die scherpe zon en constante warme wind. Jari en Richard gingen terug on hun badspullen en onze duikuitrusting te halen. Die bedden bleek ik ook te moeten betalen. Alleen de zon en de wind zijn hier gratis!
Intussen had ik al sms contact met de Hermannetjes, die ook op Curaçao zijn. Nog niets concreets afgesproken, maar zij konden we raden op welk strand wij zouden zijn en binnen een uurtje zaten we met zijn allen onder onze palmboom aan een biertje. Annemarie en Wouter met zijn gipsarm in een vuilniszak gewikkeld sloten zich aan. Sandra en Aad wisten gelijk wie ze waren, want ze hadden immers het hele facebook/waar-ben- jij- nu- verhaal al gelezen. Het werd heel gezellig met verhalen, snorkelen, borreltje, voetballen (kids) lunch, duiken (Jari en ik) en nog meer van dat alles.
Jari en ik vertrokken om half twee naar de buren, de duikschool, en het hele gezelschap kon onze duik volgen omdat onze instructeur een boei met vlaggetje aan de oppervlakte hield om evt. waterscooters op afstand te houden. Toen we terug kwamen, kwamen Aad en Richard ons al tegemoet snorkelen. Leuk om naar ze gebaren vanaf de bodem naar de oppervlakte.
Na een kopje koffie in ons resort (veranda Annemarie) nemen we voorlopig afscheid van elkaar rond 19.00u.
's avonds wat gegeten in ons resort.
Dinsdag 12 augustus.
Tweede duik, om 8.30 bij de duikschool. Jari en ik gaan samen met Mario naar divesite "Tugboat", een klein wrak in een kleine baai bij een pier waaraan een groot ferryschip al enkele jaren stilligt. eerst doen wede pier. Onder die verlaten diepe pier met lange steunpilaren een mystieke wereld van koralen, koraalvissen, garnalen en kreeftjes kunnen ontwikkelen. Als de zon doorbreekt zie je prachtige zonnestralen tussen de pilaren en op de kleurrijke schilderijen die de pilaren zelf zijn geworden, en hun schaduwen. heel mooi. Het gevoel dat je in een kathedraal rondzwemt.
Daarna via een plateau op ca. 16 m. langs een diepe, maar mooi met koralen begroeide rotswand naar het wrak van het sleepbootje, dat bovenop de rotswand ligt (5 m onder de oppervlakte maar), maar toch wonderschoon begroeid met koralen en bewoond door hele scholen vissen. Die zijn zo gewend aan toeschouwers dat ze echt om je heen zwemmen en vlak voor je bril langs. Maar Sommige visjes zijn niet blij met de aandacht en verdedigen hun domein door aanvalletjes uit te voeren tegen je handen of je zwemvliezen. Een grote gele trompetvis bleef op 5 cm voor mijn duikbril hangen zodat ik niet verder met mijn hoofd naar binnen kon.
Verder zagen we op de route terug naar de baai nog inktvisjes zwemmen en in een holletje een octopus.